Yaz kampları. Gençlik spor bakanlığının yaz kampları var. İki kez gittim. Biri
çadır diğeride tesisti. Harika iki tatil geçirdim. Engelliler ve engelsiz
izciler vardı. O zaman lise son yâda bitirmek üzereydim. Farklı ilerden engelli
arkadaşlar gelmişti hala konuştuklarım var. Bu işleri sağ olsun ismet Doğanay
ablamız ve bir kaç gönüllü tertipliyordu. Bana kazandırdığı yüzmeyi öğrenmek
oldu. Çünkü rahmetli babam çayda beni daldırıp çıkardığı için ciddi bir su
korkum vardı. öğleki yıkanırken bile sudan korkuyordum. Oda kötü niyetli değil
ama suya karşı korku oluşmuştu bende. İlkokulda yüzme kursuna sadece su
korkumdan gidememiştim. Arkadaşlarım dersten çıkar yüzer anılarını anlatır
bende üzülürdüm. Neyse kampta neden yüzmüyorsun dediler bende durumumu
anlattım. Psikolog bir arkadaşta vardı. Herkes seferber oldu üç dört kişi birde
beni kollarına aldılar derken ben yavaş yavaş yüzmeye başladım. Hala yüzüyorum.
İlkokulda korkumu yenip yüzmeyi öğrenseydim belki lisanslı sporcu bile olurdum.
Şimdi denize gidince yüzüyorum benim önerim gençlik spor bakanlığı engelli izci
üniteleri oluştursun yaz kamplarına engellilerde katılsın. Engelli çocuğu olan
aileler beraber böyle organizasyonlar düşünürse bende o etkinlikte olmak
isterim. En son gün kamp ateşi yakılmış eylenmiştik. Bende şunu önermiştim. Ateşe
patates gömelim gömüldü ve afiyetle yedik. Şimdi engelli gençler yaz kamplarına
katılsa ve tek başına yaşama tecrübesi edinse. Arkadaşlar ben azda olsa
çocukların yatılılık tecrübesi edinmesi gerektiğine inanıyorum. Bizim gibi
yatılı okullarda yetişmesinler tabi sonra ateşten sıcaktır ana kucağı şarkısını
duyunca gözlerimiz doluyor. Hala kocaman adam olmuş ve yatılı okul travmasını
atlatamayanlar var. Ama yaz kampları suyunu bile annesinden isteyen çocuklar
için tek başına işlerini yapabilmeleri için bir fırsat olabilir.Salih
Arıkan,Tel: 0506 514 96 93
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder