Görüyormuş gibi yapmak

Görüyormuş gibi yapmak. Bazılarımız doğuştan bazılarımızda sonradan görme engelliyiz. Evet, gerekli tedaviler uygulanabilir. Ama sonuç alınmıyorsa durumu kabullenmek ve hayatını nasıl kaliteli hale getirmek gerekir diye düşünerek mücadele etmeli. İnsan durumunu kabullenirse sadece kendi yaşar ama kabullenmezse herkese yaşatır. Bazı arkadaşlarımızda görmediği halde görüyormuş gibi davranmaya çalışır. Beyaz baston kullanmaz. Bastondan utanır. Hâlbuki başkalarına bağımlı kalmaktan utanmalı. Bir gün evlilik maksadıyla bir kızla görüşüyorum. Ne kadar görüyorsun dedim oda biraz dedi. Meğer ışığı görüyormuş. Yine az görüyorum diyen birine şu paraları say dediğimde oda ben o kadar görmüyorum demişti. Yolda bastonsuz yürümeye çalışır. Belli belirsiz görmek daha tehlikelidir. Görme engelli biri elinde beyaz bastonu mutlaka taşımalı. En azından karşıdan gelen birileri onun görmediğini anlarlar. Bağımsız hareket görmeyenler için çok önemlidir. Cafer İleri Halil Köseler ve Ahmet Ünüvar’ın yazılarını kendini geliştirmek isteyen her görme engelli okuması gerekir. Bağımsız hareketin yüzde doksanı cesaret yüzde onu tekniktir. O yüzden görüyormuş gibi hareket etmekten çok bir görme engelli hayatını nasıl bağımsız ve özgür olarak yaşar o yönde ilerlemeli. Kuralımız başkalarının yardımına ihtiyaç duymadan tek başına yaşayabileceğimiz düzenlemelerin bir an önce faaliyete geçirilmesi gerekiyor. Bir sanatçı siyahlığından ameliyat olarak kurtulmaya çalışmıştı. Biz kendi gerçekliğimizden kurtulmaya çalışmadan kabullenerek yaşamaya ve mutlu olmaya çalışmalıyız.Salih Arıkan,Tel: 0506 514 96 93