Sayılıyor muyuz.2002 Yılında Başbakanlık Özürlüler
İdaresi Başkanlığı tarafından engellilerle ilgili bir sayımız açıklandı. O
günden bu güne bir açıklama yapılmadı. Nüfusumuzun yüzde onu gibi bir ifadeyle
geçiştiriliyoruz. Yapılacak projeler belirlenecek politikalar engellilerin yaş
cinsiyet eğitim durumu gibi bilgiler üzerinden olması gerekiyor. Tüm
bilgilerimiz elektronik ortamda bir çalışma yapılıp bilgilendirme sağlanabilir.
Geçen çalıştaydada önermiştik. Bir engelli çocuk doğduğunda sağlık bakanlığına
kaydı düşülüyor. Aşı ve benzeri çalışmalar için. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığında
bir kayıt düşülmeli. Çocuk engelli doğmuş ve aile ne yapacağını bilmiyor.
Aileye destek verilmeli. Çocuğun eğitimi içinde rehberlik araştırma müdürlüğüne
ayrı bilgilendirme yapılmalı. Çocuk nelerle karşılaşacak. Aile bilgilendirilmeli.
Nerelerden hangi hizmetleri alabileceği ve yasa ve yönetmeliklerle ilgili
bilgilendirme yapılmalı. Doğumundan ölümüne kadar engelliler takip edilmeli.
Biz dernekler olarak bizden danışmanlık isteyen ailelere elimizden geldiği
kadar rehberlik ediyoruz. Ne yazık ki aileler derneklerden kaçıyor. Bunda
derneklerin son yıllardaki içinde bulunduğu durumların sıkıntılarıma toplumda
engelli algısının yanlış yönlerde olmasında engelli derneklerinin bazılarının
ciddi katkıları var. Görev ve vizyonu olmayan istismarcı dernekler. Ve bu
dernekleri kişisel çıkarları için kullanan derneklerin varlığı da insanların
kaçma sebeplerindendir. Sivil toplumdan başka bir çözüm yolumuzda
bulunmamaktadır. Engelli çocuğu olan aileler bir arada olup bilgi ve
deneyimlerini paylaşmak için sivil toplumun içinde olmalıdır. Ben dernekçiliğe
başladığım ve ilk başkan olduğum dönemle şimdiki dönemi karşılaştırdığımda
meselelerin çok farklı olduğunu görüyorum. Bu alanda okumaya ve örnek olaylar
üzerinde çalışmaya gayret ediyorum. Her gün farklı bilgi ve deneyimlerim
oluyor. Politikaların belirlenmesi için mutlaka tekrar ciddi bir sayım
yapılması gerekiyor. Ben acemilik döneminde işkur kaynaklı projeler yaptım
başladık öğrenci aramaya. Hâlbuki ilk önce bir ihtiyaç analizi yapmak gerekiyormuş.
Kaç engelli var bunların neye ihtiyaçları var. Daha sonra aynı kurs üzerinde
küçük değişiklikler yaparak aynı öğrencilerle kurs yapanları görünce bu işlerin
çokta faydadan ziyade günü kurtarmaktan başka bir faydası olduğunu gördüm.
Şimdi yaptığım ve yapacağım faaliyette şunu düşünüyorum. Bu yaptığım iş ve
eylem kamu yararına mı kişi yararına mı? Ben kamu yararına olmasını tercih
ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder