"Anlayış"

Hep anlayış bekleriz. Karşımızın anlayışa ihtiyacı olduğunu düşünmeyiz. Hep nazlanırız. Hâlbuki sevdiğimizin de nazlanmaya şımarmaya belki de şımartılmaya ihtiyacı vardır. Hep bizim dertlerimiz ve sorunlarımız acılarımız vardır. Karşımızdaki demir gibidir hep güçlüdür. Yok, böyle bir şey. Karşımızın da güçlü ve zayıf yanları vardır. Bazen kendini iyi hissetmediği anlar vardır. Belki de oda yaslanıp ağlayacak bir omuz arıyordur. Ama biz kendimize ve sorunlarımıza o kadar odaklanmışız ya sahi dünyanın merkezi biziz hayat bizden ibaret herkes bizi dinlemeli anlamalı anlayış göstermeli. Yardımcı olmalı ihtiyaçlarımızı karşılamalı. Yok, böyle bir dünya bizde bazen zayıflarız. Sinirlerimiz zayıflar. Hiç bir şeyi kaldıramaz oluruz. Bazen en makul sözler bile bize batar. O yüzden bende hayatıma çeki düzen vereceğim yeni stratejiler belirleyeceğim. Belki de sevdiğim ve bilge kişilerle görüş alış vereceğim. Kimseyi gereğinden fazla abartmayacağım. Sevdiğim beni şımartmıyorsa ben kendimi ödüllendireceğim şımartacağım. Kendime zaman ayıracağım. Bu güne kadar hep birileri mutlu olsun diye uğraştım. Evet, sevdiklerim benim için önemli ve onlardan vazgeçmiyorum. Yalnız artık kendimi de ihmal etmeyeceğim. Belki de gelecek sene. Dernekçiliği bırakırsam Öğretmenliğe döner. Belki de bir Yüksek Lisans yapar. Belki de durumumu biraz düzeltirsem. Gider umreye yapışırım Mecnun  gibi Kabenin örtüsüne belayı aşk ile kıl aşına beni her dem aşk ehlinden ayırma beni derim. Hayatımdan çıkanlara üzülmüyorum onlar benim gönlümden düştükleri için üzülsünler. Çünkü beni bilenler bilir insanları olabildiğince kırmamaya üzmemeye çalışırım. Bundan sonra kim bana ne kadar anlayış gösteriyorsa o kadar anlayış göstereceğim.